Carnet de voyage

Naast mijn gewone dagboek, vind ik het ook al jaren prettig om een reis-dagboek bij te houden, een "carnet de voyage" waarin ik noteer wat R. en ik bezoeken, ontdekken, beleven... Zo wordt het een aanvulling op de fotoboekjes die ik meestal na iedere reis maak en laat afdrukken bij de Hema. 

Ik maak er geen uitgebreide en tijdrovende reisreportages van maar eenvoudige notities en wat gedachten die een bezoek bij me uitlokken.

Hierbij als illustratie een bladzijde uit het "carnet de voyage" over een bezoek aan de Cevennen en Le-Puy-en-Velay in Frankrijk.

De Gazet van Tienen

Met af en toe een onderbreking heb ik tussen 2007 en 2024 een internetkrant volgeschreven. Eerst verscheen deze op de website van mijn uitgeverij Aqua Fortis, later op Facebook. 

De groepspagina op Facebook had zowat 3.000 leden en dat lijkt succesvol. Maar...

Wat ik geleerd heb is dat weinig mensen de tekst van een artikel tot het eind lazen. De reacties die lezers onder veel van de artikels plaatsten, toonden dat ze voorbarig reageerden nadat ze wel de titel maar niet het artikel zelf hadden gelezen.

Parels voor de zwijnen? Ik heb me vaak afgevraagd of het wel zin had ermee door te gaan. Wanneer ik dan aankondigde de digitale krant te zullen opdoeken, waren er wel altijd een aantal trouwe lezers die me schreven dat te betreuren want... voor velen was mijn Gazet van Tienen de enige bron van informatie die ze over eigen stad en streek raadpleegden. En zo bleef ik maar schrijven en schrijven tot eind 2024.

Hoe stop je de immigratie?

Op 1 januari 2024 hadden 5.181 van de 11.631 mensen in onze gevangenissen geen Belgische identiteitskaart op zak. Liefst 3.581 onder hen waren illegaal in ons land.

Het voorbeeld is slechts één van de prangende problemen die door de voortdurend groeiende immigratie veroorzaakt worden.

Vermoedelijk ziet iedereen ondertussen al lang in dat het zo niet verder kan en dat de immigratie best vlug aan banden moet worden gelegd. Hoe dat moet gebeuren is niet duidelijk.

Een volledige stop is daarom niet nodig, maar er moet alleszins naar een evenwicht worden gezocht. De bevolking in dit kleine land kan niet blijven groeien tot in het oneindige. Vanaf hoeveel inwoners is het genoeg? 12 miljoen? 14 miljoen? 16 miljoen?

Door de EU-wetgeving kunnen migranten die zich in de Schengenzone bevinden makkelijk – te makkelijk – van het ene land naar het andere migreren.

Op dit ogenblik valt in Tienen op hoe razendvlug de groep uit Afrika komende migranten aangroeit. Van waar komen die zo plotseling dat ze op korte tijd al 9% uitmaken van de inwoners van vreemde herkomst? Waar wonen ze, wat doen ze hier, van wat leven ze?

Tienen en de leefloners

Verleden jaar 2024 spendeerde de stad Tienen iets minder dan 5 miljoen euro aan het uitbetalen van leeflonen.

Hoeveel het dit jaar wordt, is nog enkele maanden wachten. Alleszins méér dan in 2024.

Wat het volgend jaar wordt? Ook alweer méér, want langdurige werklozen verliezen hun "dop".
 

Holslag en de belangenvermenging

Maakte de Tiense burgemeester zich schuldig aan belangenvermenging? Niet volgens provinciegouverneur Jan Spooren.

Toch had Tiens gemeenteraadslid Katrien Partyka groot gelijk toen ze bij diezelfde gouverneur een klacht tegen Jonathan Holslag indiende.

Er bleek namelijk dat Holslag's naam op de oorspronkelijke aanwezigheidslijst voorkwam. Bovendien had hij zelf de besluitvorming ondertekend. 

Alles wees dus op... belangenvermenging. Bijgevolg had Partyka op dat ogenblik groot gelijk toen ze daarover naar de gouverneur schreef. Zij deed haar werk zoals het van haar als oppositielid verwacht werd. Niet meer of niet minder.

Edoch, niet zodra was de klacht verzonden of de aanwezigheidslijst werd gecorrigeerd. Holslag's naam verdween van de lijst en de aanwezigen verklaarden dat hun burgemeester wel degelijk de kamer had verlaten toen er gestemd werd.

Wat Katrien "la belle" naderhand moest verduren op de Facebookpagina van meneer Holslag tart de verbeelding. Alle modder die de "Tiense intellectuele elite" in voorraad had, kreeg ze over haar blonde lokken uitgestort. En de burgemeester liet begaan. Had hij er heimelijk plezier in?

Een dagboek?

Het is soms om er het spreekwoordelijke schijt van te krijgen als je ziet hoe velen op de sociale media om het even wat publiceren en zich niet bekommeren om de waarheid. Vooral als ze reageren op wat anderen schreven en dat doen door overlopende emmers stinkende modder over iemands hoofd te kieperen.

Enkele jaren reeds noteer ik mijn gedachten in een dagboek. Ik hou ervan met een pen te schrijven. Het levert een andere dynamiek op en een andere manier van denken dan wanneer je een tekst op een laptop tikt.

Ik leg later wel uit waarom ik dit digitale dagboek publiceer. Dat het hier in blogvorm verschijnt heeft er mee te maken dat ik me van de sociale media afkeerde. Ik heb geen account meer op Facebook of op andere virtuele baggerpodia.