Camerabewaking tegen sluikstort haalt niks uit

Recent werd er camerabewaking ingesteld waar de Sacreasgang uitkomt op de Hoegaardenstraat. Sedert jaren – letterlijk sedert jaren – is dat ietwat groezelige hoekje een geliefde plek voor de sluikstorters in de wijk.

Hoewel de camerabewaking met een duidelijk waarschuwingsbord staat aangegeven en de camera herkenbaar aan de overkant zichtbaar is, helpt het geen ene moer tegen sluikstorten. Sinds de camera er hangt gaat het sluikstorten er gewoon door. De sluikstorters komen niet herkenbaar in beeld. Ze wachten tot het donker is en dagen dan op waarbij ze de capuchon van hun hoodie diep over het gebogen hoofd en ogen trekken. Op de camera is slechts een donkere schim te zien.

Als straks in de loop van 2026 het dure Diftarsysteem voor de ophaling van restafval wordt ingevoerd, verwachten de inwoners van de wijk nog meer sluikstort.

TIENEN – Hoegaardenstraat hele dag geplaagd door sluipverkeer

Tekst onder de foto's. 

Van de vroege ochtend tot de late avond wordt de Hoegaardenstraat uitgekozen door automobilisten die twee verkeerslichten aan de vesten willen vermijden. Komende vanaf de Goossensvest draaien ze de Hoegaardenstraat in waar ze voor niks moeten zijn. Aan de bocht draaien ze de Sint-Katharinastraat in en kiezen daar aan het eind ofwel links stadinwaarts ofwel rechts richting vesten of richting Reizigersstraat.

Dat verkeer zou in principe langs de vesten moeten gaan, maar dat vertikken veel chauffeurs.

Niet één keer per dag maar een paar duizend keer met als apotheose de spits in de late namiddag, want dan steekt een soort razernij veel chauffeurs aan. Hun werkdag zit erop. Ze willen naar huis.

De gevolgen zijn vervelend en gevaarlijk en noodzaken vlug ingrijpen.

De eerste slachtoffers zijn de inwoners van de Hoegaardenstraat zelf. Hun straat werd een soort Brusselse Wetstraat met niet aflatend verkeer. Zij zijn alle rust kwijt. De woonkwaliteit lijdt eronder.

Hoewel de snelheid er beperkt is tot 30 km/uur, trekken de meeste chauffeurs zich dit niet aan. Er werden immers nog nooit snelheidscontroles gehouden. Verkeerslawaai in de smalle straat veroorzaakt stress en ongemak.

Even erg: fietsers moeten goed uitkijken, want hoewel de straat veel te smal is om fietsers in te halen, trekken ook dat de meeste chauffeurs zich niet aan. Met getoeter en inhaalmanoeuvres worden fietsers naar de kant "geduwd". Opzij, opzij, opzij...

Oplossing gezocht: hoe hou je het verkeer dat er NIET moet zijn uit de Hoegaardenstraat? Er een fietszone van maken? De rijrichting van de Katharinastraat omkeren? Beide? Van de Hoegaardenstraat een éénrichtingsstraat maken én fietszone, staduitwaarts?

Om goed over na te denken... In 1989 kwam ik in Tienen wonen. De stad telde toen ca. 29.000 inwoners en die bezaten samen zowat 12.000 auto's. Vandaag telt de stad 37.000 inwoners en die bezitten samen ongeveer 18.000 auto's.

Wil je Tienen-stad (het gebied binnen de vesten) leefbaar houden dan moeten we een aantal auto's buiten de stad houden. Er is een grens overschreden.