Schrijven van jongsaf

Vanwaar die drang om te schrijven? Je ne sais pas. We woonden in de W.Coosemansstraat 22 in Kessel-Lo. Als 14-jarige had ik me op zolder een schrijfkamertje ingericht waar ik in het geheim mijn eerste roman schreef. Iets over ridders en vechten en kastelen... Romantisch. Mijn zolderkamertje en ik en de fantasie en de drang om een verhaal op papier te toveren.

Moeder ontdekte het manuscript. Zij las het, neem ik aan, en vernietigde het. Waarom. Tijdverlies, zei ze. Studeren! Geen domme dingen schrijven.

Toch bleef ik schrijven. Stukjes voor de schoolkrant van mijn oudste zus. Gedichten en cursiefjes. In het Sint-Pieterscollege een "Eerste Prijs Opstel". Een schoolkrant tijdens mijn PNT-tijd. Enz.

En later, ja, veel later, volgde de oprichting van mijn eigen uitgeverij Aqua Fortis en heb ik tien jaar lang mijn karige boterham verdiend met het uitgeven van boeken van anderen en ook wat boeken van mezef.

De Gazet van Tienen

Met af en toe een onderbreking heb ik tussen 2007 en 2024 een internetkrant volgeschreven. Eerst verscheen deze op de website van mijn uitgeverij Aqua Fortis, later op Facebook. 

De groepspagina op Facebook had zowat 3.000 leden en dat lijkt succesvol. Maar...

Wat ik geleerd heb is dat weinig mensen de tekst van een artikel tot het eind lazen. De reacties die lezers onder veel van de artikels plaatsten, toonden dat ze voorbarig reageerden nadat ze wel de titel maar niet het artikel zelf hadden gelezen.

Parels voor de zwijnen? Ik heb me vaak afgevraagd of het wel zin had ermee door te gaan. Wanneer ik dan aankondigde de digitale krant te zullen opdoeken, waren er wel altijd een aantal trouwe lezers die me schreven dat te betreuren want... voor velen was mijn Gazet van Tienen de enige bron van informatie die ze over eigen stad en streek raadpleegden. En zo bleef ik maar schrijven en schrijven tot eind 2024.