Vandaag in De Standaard wat Sam De Wilde schrijft over László Krasznahorkai.
"We moeten hopen dat László Krasznahorkai nooit de Nobelprijs krijgt. Dankzij romans als Satanstango, De melancholie van het verzet en Oorlog en oorlog geldt de melancholieke Hongaar al enkele jaren als een outsider voor ’s werelds belangrijkste literaire onderscheiding. Krasznahorkais thema is de zelfkant van de maatschappij, en daar kunnen elf miljoen Zweedse kronen hem alleen maar van vervreemden. Dat de zeventigjarige winnaar van de International Booker Prize niet bepaald feelgoodliteratuur schrijft, is inmiddels genoegzaam bekend, maar voor wie er toch nog aan zou twijfelen: meteen op de eerste pagina van zijn nieuwe roman Herscht 07769 echoot het motto “Hoop is een vergissing” Dantes omineuze “Laat alle hoop varen”. In een Britse krant uitte hij ooit, wijzend naar een laptop, zijn teleurstelling over het resultaat van tienduizend jaar menselijke ‘vooruitgang’. Susan Sontag noemde Krasznahorkai ooit “de hedendaagse Hongaarse meester van de apocalyps” en zijn romans ademen existentiële hopeloosheid."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten