Later, zo rond 1971, schreef Geeraerts "Tien brieven over liefde en dood", waarin opnieuw het woord neger voorkwam. Het boek werd nog in 2017 herdrukt zonder dat er één letter aan de oorspronkelijke tekst werd veranderd. Niemand stoorde zich aan de negers van Geeraerts. Echter...
Wat wel gebeurde: Geeraerts werd geschrapt uit de "Canon van Vlaanderen" omwille van zijn "kolonialistische geschrijf".
Marnix Peeters wilde in 2014 – een kantelmoment – een roman publiceren die zich in de jaren '60 afspeelde toen het woord neger algemeen ingeburgerd was en zonder racistische connotatie door Jan en klein Pierke werd gebruikt.
De uitgeverij die het boek zou uitgeven weigerde... omwille van dat "neger". Peeters schrijft er een stukje over in Het Laatste Nieuws van 12 oktober 2025.
Niemand had het in 1960 over zwarten of Afro-Europeanen... Ik was negen en spaarde toen nog zilverpapier voor de missies en de negertjes van Congo. Komaan zeg...
Voor Peeters is 2014 dus een persoonlijk kantelmoment. Hét jaartal van de aanslag op zijn gedachten.
Inmiddels kregen nog talrijke andere gewone woorden de wind van voren: zigeuner, blanke, eskimo, mongool,... (vul maar aan).
Wie is die gedachtenpolitie? Het zijn de verwaande "progressieve" Guttmenschen die middels hun toegang tot de media de hele samenleving denken te mogen voorschrijven welke vocabulaire moet gebezigd worden.
Denken ze echt dat Jef met de klak en Marie met de sjakosj het woord neger gaan afzweren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten