Henri Nouwen schreef: "Schrijven werd deel van mijn strijd om te overleven. Door te schrijven behield ik dat beetje afstand tot mezelf dat nodig was om niet in mijn wanhoop te verdrinken."
Schrijven om niet in wanhoop te verdrinken? Waarom schrijf ik dit dagboek? Om het later te herlezen? Wellicht niet. Misschien om op momenten zoals vandaag mijn absolute nutteloosheid, de overweldigende zinloosheid van het bestaan, een min of meer aanvaardbaar kleurtje te geven.
Ik schrijf, dus ik ben. Is het dat? Ik weet het niet. Hoe ouder ik word hoe minder ik weet.
.webp)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten