Voor de laatste keer

Als je mijn leeftijd hebt doe je veel dingen voor de laatste keer. En die "laatste-keer-dingen" komen er zomaar bij:

• je laatste auto
• je allerlaatste vulpen
• je allerlaatste horloge
• je laatste bed
• je laatste boek

En op een dag je laatste adem.

 

Notitie van 23 maart 2016

Islamitische aanslagen in Brussel & Zaventem

Notitie van 22 maart 2016

 Islamitische aanslagen in Brussel & Zaventem

In Gravelines 19 maart 2016

Tijdens een verblijf van enkele dagen in Hotel du Beffroi in Gravelines.

Waarom ik schrijf

Henri Nouwen schreef: "Schrijven werd deel van mijn strijd om te overleven. Door te schrijven behield ik dat beetje afstand tot mezelf dat nodig was om niet in mijn wanhoop te verdrinken."

Schrijven om niet in wanhoop te verdrinken? Waarom schrijf ik dit dagboek? Om het later te herlezen? Wellicht niet. Misschien om op momenten zoals vandaag mijn absolute nutteloosheid, de overweldigende zinloosheid van het bestaan, een min of meer aanvaardbaar kleurtje te geven.

Ik schrijf, dus ik ben. Is het dat? Ik weet het niet. Hoe ouder ik word hoe minder ik weet. 

Een notitie van 15 maart 2016

 

Een notitie van 12 maart 2016

In maart '16 overwoog ik al lichaamsdonatie. Negen jaar geleden. Afgelopen week pas vulde ik de verklaring in en zond ze naar het Vesalius Instituut van de KU Leuven. Nu mijn kinderen voorbereiden op wat een wat vreemd afscheid zal worden. Want mijn stoffelijke resten moeten na mijn dood binnen de 72 uur in de frigo in Leuven zitten.

Een notitie van 11 maart 2016

Een notitie van 10 maart 2016

Een probeersel. In plaats van oude notities over te typen, ze digitaliseren. Tijdwinst want ik krijg het gevoel dat het te lang gaat duren om die bundel 2016-2025 à fond door te nemen. 

Kijk, die 10de maart 2016, zat ik om middernacht nog te schrijven. Het dagboek van Jacques Presser heb ik nog steeds niet gelezen. Bijna tot mijn verbazing zie ik dat het boek nog te koop is. Ik heb het meteen bij SB besteld.

Nieuw restaurant in Blankenberge.

Migranten openen nieuw restaurant in Blankenberge.

Special offers

Stofvlees

Vol-au-vent

Gehaaktbal

in tomaatsaus

with glas of

Any wine

21 €

Hoe dan ook moedige mensen. Ik wens ze succes en hoop dat ze slagen en goed hun brood verdienen.

Over decadentie gesproken

Alle kranten beheren nu ook webshops waar ze te koop aanbieden wat je in de kleinhandel vindt – van thermische onderbroeken tot elektrische fietsen, van radio's tot reizen naar andere continenten. Kies maar.

Een decadent artikel piekt er momenteel uit in De Standaard. Een elektrische handschoen om mee te fietsen. Naast de e-bike nu de bijpassende handschoen waarvan je de batterijen oplaadt alvorens naar je werk te vertrekken met je speedpedelec. Echt waar, een e-handschoen. Ik verslikte me in mijn koffie toen ik het las. Een gewone handschoen trek je aan om warme handen te hebben. Dat is voor een normaal mens meestal genoeg. Maar nu dus ook de e-glove voor op de e-bike en dat vind ik er echt over. Als het zo erg is, laat de fiets dan staan en neem de bus.

Het zijn de prentjes die het h'm doen...

Pieter Dewever

Een online dagboek heeft als voordeel dat je naast de tekst ook prentjes kan invoegen. In een geschreven versie is dat al wat moeilijker. Vermoedelijk leest het aangenamer. Schrijf ik dan een dagboek dat "moet" gelezen worden? Neen, niet "moet". Maar aangezien ik het in de eerste plaats voor mijn kids en klein-kids doe, hoop ik dat ze naast de tekst ook iets aan de prentjes zullen hebben. Zoals aan het prentje hierbij dat Roosje van mij kiekte enkele jaren geleden op het terras van ons hotelletje in Varengeville-sur-Mer.  
 

Josef Mengele

De biografie van Josef Mengele door Olivier Guez leest vlot en is onderhoudend. Spijtig dat hij het een "roman" noemt, want hij probeert de indruk te wekken dat hij aan grondige research deed en een historisch werk afleverde. Waarom het dan een "roman" noemen.

Hoe dan ook... Veel research was er niet nodig. Ik keek vandaag naar een documentaire op YouTube over het leven en de verdwijning van de nazi-misdadiger waarin precies hetzelfde – tot in de details – wordt verteld als wat in het boek van Guez kwam.

Een nieuwe manier van schrijven? Kijk naar een historische documentaire en vertel het verhaal dat je zag na in romanvorm.

Winter

Winter... Het seizoen waar ik het minst van houd, behalve als het de winter is uit "I Quotri Stagioni" van Vivaldi. Bij Vivaldi zijn alle seizoenen aantrekkelijk en even pittig.

Fietszone

Een fietsstraat zou vanaf nu fietszone genoemd worden. Ook al gaat het maar om één straat? Ik probeer de Tiense schepen van mobiliteit te overtuigen dat de straat waar ik woon dringend een fietsstraat moet worden. Het is erg druk geworden hier. Het aantal inwoners in Tienen stijgt en daardoor neemt het auto- en fietsverkeer toe. Moet iets aan gedaan worden. Een fietsstraat zou een stap in de goede richting zijn.

Een notitie van 10 maart 2016

Precies een maand geleden stierf onze kleine Juliette. Vier van de ongelukkigste weken in ons leven. Heeft me letterlijk ziek gemaakt. Geleefd als in een roes. Was mentaal een opneemvod en fysiek een machine met mankementen.

Later vandaag... Geheel onverwachts Miguel op bezoek. Heeft me veel plezier gedaan. Had net een nieuwe auto gekocht. Een VW Golf break. 28.800 €. Verdomd wat zijn auto's duur geworden.

Een notitie van 7 maart 2016

Samen met Katie en Ben naar het Hôpital de la Citadelle in Luik. Dokter Brévèr ontmoet. Bloemetjes en een bedankbriefje afgegeven. Brévèr leek geraakt door de geste en door het feit dat we de moeite deden om na het sterven van onze kleine Juliette toch nog speciaal naar Luik kwamen om "merci" te zeggen.Daarna wandeling door het centrum en lunch in de omgeving van de Place St.Lambert.

Nieuwsbeest

Altijd een nieuwsbeest geweest. Ik lees iedere dag twee à drie kranten en kijk naar de nieuwsuitzendingen op de tv. Die overvloed aan nieuws, die ik digitaal tot mij neem, maakt dat ik geen enkele krant à fond lees. Soms bekijk ik alleen de titels en ga vlug door het aanbod. Heeft het zin, is het nuttig, om zo nieuwshongerig te zijn?

Mijn laatste reis

Adieu, goodbye... Niet meteen. Maar het moet er vroeg of laat van komen... Wanneer, waar... Geen idee. Ik schreef vandaag mijn laatste wilsbeschikking en sta na overlijden mijn lichaam af aan het Vesalius Instituut van de KU Leuven.

Ik ben in 1951 in Leuven in de materniteit van de KU geboren en ga na mijn dood naar diezelfde KU terug. Een terugkeer naar de bron, zou je het kunnen noemen. 

Gedurende een belangrijk aantal jaren heb ik dankzij mijn werk in het ziekenhuismilieu een financieel comfortabel leven gehad. Ik heb me lang geleden voorgenomen uit dankbaarheid een steentje bij te dragen tot de geneeskunde. Lichaamsdonatie is één van de (vele) mogelijkheden om de medische wetenschap te steunen. 

Kennis van de anatomie behoort tot de belangrijkste basiskennis in de opleiding van jonge mensen die geneeskunde studeren. Daarom en daartoe is het nodig te beschikken over lichamen. Maar ook ervaren medici die aan research doen, hebben voor hun onderzoekswerk nood aan lichamen.    

In afwachting geniet ik met volle teugen van het leven en hoop dat nog lang te mogen doen. 

Tchéky Karyo, 1953-2025

De Franse acteur Tchéky Karyo, bekend van zijn hoofdrol als rechercheur Julien Baptiste in de populaire BBC-serie The Missing en de spin-off Baptiste, is onlangs op 72-jarige leeftijd overleden aan kanker. 

Karyo, die in Turkije werd geboren maar opgroeide in Parijs, had een carrière van veertig jaar en speelde in meer dan 140 films en series. Internationaal brak hij door met rollen in films als Nikita en de James Bond-film GoldenEye. 

Zijn rol als de geliefde rechercheur Baptiste in The Missing en de daaropvolgende spin-off maakte hem bij een breed publiek bekend, ook via streamingdiensten. 

Me, myself met reservebril

Pieter Dewever

Een existentiële vraag? Neen, bijlange niet. Gewoon een afweging. Welke bril staat me best? Ik heb een hekel aan die grote glaspartijen die vandaag in de mode zijn.

Me, myself...

Pieter Dewever 

Zo zag Pieter Dewever eruit op 11 november 2025. Bril is veel te groot hoewel ik hem al lange jaren draag en afschuwelijk grote glazen vandaag in de mode zijn. Nog even volhouden jongen, op weg naar de 75 en stilaan denken aan het schrijven van je wilsbeschikking.

Gisteren op "Spoed" op VRT 1 een man die afschuwelijke rugpijn had. Na MRI scan werd wegens een spinale stenose chirurgie gepland. Twee weken later ingreep die zijn probleem zou oplossen. Een of twee weken na de ingreep een infectie in de operatiewonde. Man overleden. Je gaat naar het ziekenhuis en zoekt genezing. Die wordt je geboden maar enkele weken later sterf je.

Hoe zal mijn spinale stenose evolueren?

Ik blijf me verbazen

Ik blijf me verbazen over met ai gemaakte beelden. De mevrouw op de foto bestaat niet. Ik vroeg een ai-programma een foto te maken van een oudere dame op de fiets in een herfstlandschap. Hierbij het resultaat.

Ik zie overal AI als afkorting voor artificiële intelligentie. Met hoofdletters dus. Zelf verkies ik ai, met kleine letter.

Een 90-jarige fietser

Een tijd terug ontmoette ik op het kerkhof in Kessel-Lo een hoogbejaarde man. Ik was met de fiets. De man zat op een bank. We geraakten aan de praat. Hij vertelde me dat hij tot zijn 90ste had gefietst en pas na een lelijke val van zijn kinderen een scoopmobiel had gekregen. Hij was ondertussen 92 of 93 jaar oud en kwam regelmatig met de scoopmobiel naar het graf van zijn vrouw. Hij raadde me aan zoveel mogelijk te fietsen want hij was ervan overtuigd dat fietsen een mens gezond houdt tot op hoge leeftijd en hij was er het sprekende voorbeeld van. (De foto hierbij is een AI-gegenereerd beeld en niet de foto van de man.)

Iets over schrijven

Ik behoor gelukkig tot de generatie die op school onderwezen werd in "schoonschrift". Het was geen kwestie van zomaar een tekst neer te pennen, neen, het moest "mooi" zijn. Dat betekende dat wat je neerpende op hetzelfde moment ook leesbaar moest zijn. Ik hoor dat er een beweging op gang komt om kinderen opnieuw met de pen te leren schrijven. Goed zo, denk ik dan, want schrijven met een pen brengt nuttige hersenfuncties op gang in de communicatie tussen de denkende mens en de schrijvende mens. Met andere woorden: tussen de gedachte, de woordkeuze en de bewegingen van de hand. Een ingewikkeld patroon dat veel kinderen de laatste tijd niet meer onder de knie hebben en tot een zwakke taalkennis en een arm expressievermogen leidt.
 

Kajak

Notitie van 4 maart 2016 – Het regent en ik verlang naar de lente, naar zon, naar water... Ik wil uitbreken en met mijn kajak varen.

Notitie van zelfde dag – Ik begin aan mijn mémoires. Beter gezegd: mijn familiegeschiedenis. Wellicht zullen de kinderen en kleinkinderen het willen lezen, hoop ik. Hoe dan ook een middel voor mij om in gedachten veel nog eens te herbeleven en het zal me helpen dat rottige gevoel van absolute nutteloosheid te verdrijven.

Nutteloosheid... Hebben nog andere gepensioneerden dat gevoel? Werd het ooit onderzocht?

Een notitie uit maart 2016

In de loop van de '70-er jaren zei een Nederlandse dame me dat ze het aardig vond maar zelden hoorde dat een Vlaming het woord "leuk" gebruikte. Ze merkte op dat Vlamingen een rijke woordenschat gebruikten en het hadden over prettig, plezant, gezellig, aangenaam, opwindend, tof... 

Vandaag hoor ik Vlamingen, volwassenen zowel als kinderen, alleen nog het woord "leuk" gebruiken wanneer ze iets plezant vinden. Ik heb daar het schijt aan, aan dat "leuk", want ondertussen, zo blijkt, wordt de woordenschat van de Vlaming almaar schraler, armer.

Het stelt niks voor!

Abstract... Op tentoonstellingen heb ik het er soms moeilijk mee wanneer iemand aan zijn eigen abstracte werken een titel geeft. Abstract is abstract. Het is de meest nutteloze vorm van de beeldende kunst want het stelt niks voor. Toch heb je artiesten die hun abstract een titel geven zoals "Weemoed", "Vreugde", "Verlangen". Forget it. Het stelt niks voor en het betekent niks. Maar het is wel plezant om te maken. 

Jef Marcoen overleden

Oud-Koreastrijder Jef Marcoen is gisteren op 92-jarige leeftijd overleden. Voor Dag Allemaal heb ik hem een aantal jaren geleden uitgebreid geïnterviewd. Hij was een straffe verteller die er eerlijk voor uitkwam dat hij niet uit ideologie maar uit zucht naar avontuur als 20-jarige naar Korea trok om tegen de communisten te vechten.

Nadat hij wegens gezondheidsredenen niet meer met de auto reed, zag je hem overal per fiets opdagen. Sigaartje in de mond, altijd klaar om een babbeltje te slaan. Bij herdenkingen van de oorlog was hij altijd van de partij om mee op te stappen. De bijeenkomsten van de oud-Koreastrijders sloeg hij ook nooit over. Hij vertrok nog als oudere man met een delegatie die in Korea de verjaardag van de oorlog aldaar ging herdenken.

Dat interview voor Dag Allemaal gebeurde bij hem thuis in de Potterijwijk. Hij had toen al een cva gehad maar was goed hersteld. Toch viel hij tijdens het interview plotseling in slaap. Heel even. Dan opende hij wat later terug zijn ogen en vertelde voort. Hoe dan ook: hij was heel trots dat hij in het tijdschrift een pagina of drie kreeg met zijn verhaal en wat foto's uit zijn persoonlijke archief.

Nog eens over de omvolking

De omvolking blijft een puur rekenkundig gegeven. Als een bevolking minder kinderen produceert dan het aantal mensen dat overlijdt, dan sterft die bevolking uit. Dat gebeurt op dit ogenblik met de "rasechte" Belgen. De autochtonen, zeg maar.

Volgens Statbel werden er in 2024  in ons land 108.000 kinderen geboren maar stierven er 112.000 mensen. We kenden dus een negatief natuurlijk saldo.

Aan de andere kant ontving ons land in datzelfde jaar 194.000 immigranten en tegelijkertijd emigreerden 128.000 inwoners naar elders. We kenden dus een positief migratiesaldo van 66.000 inwoners.

Met andere woorden: de totale bevolking van België stijgt (al jaren) dankzij de migratie. Migranten vullen het gat in het dalende bevolkingscijfer. Dat heet omvolking.

Op 1 januari 2025 was 36% van de inwoners in België van vreemde herkomst. Wanneer zal het 40% zijn? Wanneer 50%? Inmiddels is het wijs om te aanvaarden dat bevolkingsveranderingen worden verklaard door een hele reeks factoren zoals geboortecijfers, economische migratie, vergrijzing en globalisering en dat omvolking niks te maken heeft met een of andere complottheorie.

Martine Dewever in Het Laatste Nieuws

108.150 geboorten in 2024, het laagste aantal sinds 1942

 Met 108.150 geboorten in 2024 daalt het geboortecijfer in België met 1,9% ten opzichte van 2023 (110.198 geboorten), en zet de dalende trend die na de piek van 2010 is ingezet, zich voort. Het niveau dat in 2024 wordt waargenomen, is bovendien het laagste sinds 1942. Sinds het begin van de registratie van het aantal geboorten zijn er slechts vijf jaren geweest met een lager aantal geboorten dan in 2024: 1916, 1917, 1918, 1941 en 1942, allemaal oorlogsjaren. Afgezien van een lichte opleving in 2021, die te wijten is aan de post-covid inhaalbeweging, is het geboortecijfer blijven dalen. Dat blijkt uit de laatste cijfers over de geboorten en de vruchtbaarheid die Statbel, het Belgische statistiekbureau, gepubliceerd heeft.

Mijn conclusie: de autochtone bevolking van België sterft stilletjes ieder jaar verder uit.

Een nieuw horloge besteld

Zag ik gisteren de Omega Speedmaster à 7.700 euro ergens bij een juwelier aan de kust. Ongeveer 25 jaar geleden kostte die nog 800 euro. Je ziet hoe de prijzen verrassend stijgen. Dat peperdure horloge is nochtans een massaproduct dat Omega al sedert 1957 fabriceert. Normaal zou je verwachten dat de prijs dus stabiel blijft of zelfs zou dalen. Niet dus.

Maar ik zag op Amazon een ander horloge dat als een druppel water op de Omega lijkt à 109 euro. Een Pagani Design 1701 V3.

Het eerste, dat van 7.700, is een ouderwets mechanisch horloge dat je iedere dag moet opwinden of het valt stil. En je moet het regelmatig gelijk zetten want een mechanisch horloge loopt altijd een beetje voor of achter. Het goedkope, dat van 109 euro, is een modern, eigentijds quartz-horloge dat altijd accuraat is. Ik had er vroeger al eens eentje gekocht om weg te geven. Nu heb ik er eentje bij Amazon besteld voor mezelf.

De reden dat mensen toch dat Omega-horloge kopen, heeft niks te maken met kwaliteit want wat is dat "kwaliteit" van een horloge. Het geeft de tijd aan, c'est tout. Het heeft wel te maken met status: "Kijk wat een belangrijk man ik ben (geslaagd, voornaam, rijk, bekend, befaamd, enz.) want ik heb een Speedmaster van Omega." Of een Rolex, of een Breitling... Een Omega betekent: "Kijk, ik heb genoeg geld, ik kan me dat permitteren. Denk niet dat ik een arme sukkel ben."

Ooit was ikzelf zo'n statusman die met een Speedmaster aan zijn pols rondhuppelde. Dom dat ik was. (Tollet Leuven, 800 €, circa 1990). Ik deed de Omega twintig jaar later van de hand aan een amateur die er nog 500 € voor overhad. Het horloge was ondertussen erg gehavend. De secondenwijzer viel er voortdurend af. Eén van de topjes voor de chrono zat los en moest vervangen worden. Er zaten krassen op glas en bracelet. En het liep iedere dag een minuut voor of achter.

Als je ontdekt – wat ik pas veel later te weten kwam – welke gemene marketingtrucs Omega gebruikt om die veel te duur geprijsde Speedmaster kwijt te raken, voel je jezelf bedrogen. Uit pure wraakzucht wil ik nu "stoefen" met die supergoedkope Chinese Pagani Design (waarin van binnen overigens een Japans Seiko mechanisme VK63 zit). En... klap op de vuurpijl... Amazon gaf me onverwachts nog een extra korting zodat de Chinese "moonwatch" me amper 93 euro kost.

  

Drones

Ik verneem inmiddels dat ik niet de enige Belg ben die eraan twijfelt dat Rusland achter de "drone-aanvallen" van de laatste dagen zit. Nog wel meer mensen houden er rekening mee dat bepaalde "hogere staatsinstanties" uit ons eigen land die drones overal op af sturen. 

Naar Knokke

Het was al van voor de covidpandemie geleden dat we nog eens een uitstap naar Knokke maakten. We gaan, als we aan zee willen zijn, meestal naar Oostende. Gisteren dus op weg vanaf het station via de Lippenslaan naar het Albertstrand. Onderweg koffie. Lunch in Couteau op de zeedijk. Daarna wandelen, wandelen, wandelen en onderweg een ijsje in Glacier de la Poste, het ijstentje waarvan Marc Coucke voor 50% aandeelhouder is. 

Voor herhaling vatbaar? Ja, zeker, Knokke was één en al rust. Weinig volk. Veel oude mensen. Kwam het omdat het donderdag was? Een rustige midweek-dag? Ik ga de datum voor volgend jaar al in mijn agenda noteren. Wie weet? Eigenlijk zou ik wel eens graag een paar nachtjes boeken in dat iconische, antieke hotel Prins Boudewijn. Het ziet er oud uit aan de voorzijde, maar als je de zijgevel bekijkt is het helemaal nieuw en gerenoveerd. Eens proberen? Wat zou de prijs daar zijn per nacht? Opzoeken.