Wat is kunst waard?

Ik blijf me geamuseerd verbazen over wat bepaalde kunstkenners zien in het werk van sommige artiesten.

De Standaard brengt vandaag een lijstje van de tien dit jaar voor de hoogste prijs geveilde schilderijen. Op plaats 7 in de lijst een schilderij van Basquiat dat van eigenaar verwisselde voor het absurde bedrag van 48 miljoen dollar.

Wat is de waarde van een schilderij? Hoe bepaal je de waarde van een schilderij? Een schilderij is waard wat de gek ervoor betalen wil.

Ik ken een gepensioneerde veearts die werk kocht van de Tiense "kunstenaar" Jean Decoster. Om redenen die er verder niet toe doen, wilde hij er een tijd geleden afstand van nemen en zocht op de kunstmarkt een liefhebber die er een redelijk bedrag wilde voor neertellen. Helaas niemand wilde er een cent aan besteden. Nu zit de veearts daar met dat ding aan de muur dat hij zich door een kunstkenner voor een zotte prijs liet aansmeren en waar hij iedere dag tegen zijn goesting moet naar kijken.

Wat brengt 2026

Zo zijn we in de laatste rechte lijn op weg naar het nieuwe jaar. Aanstaande donderdag is het 1 januari. Wat zal 2026 ons brengen? Wat moet het brengen? Niets... Wat komt, moet een mens laten gebeuren, behalve als het hem ongelukkig maakt. Je mag proberen er iets aan te doen, er tegenin te gaan als dat zou kunnen helpen. Maar het lukt niet altijd. Dan is aanvaarding beter dan ingaan tegen wat ons overkomt. 

De meeste dingen die een mens overkomen, kan hij niet veranderen. Ziekte, overlijden, mensen onderweg verliezen, geen vat hebben op de tijd die altijd maar verder draait... 

Evenzeer gebeuren dingen die een mens gelukkig maken ook zomaar heel gewoon: iemand die je vriendelijk groet, jezelf gezond voelen, een wandeling maken, een deuntje op de radio... We staan er niet bij stil, maar het zijn meestal de meest gewone dingen die ons het gelukkigst maken.

Laat 2026 dus maar veel heel gewone dingen brengen voor de mensen die ik liefheb en ook voor mezelf natuurlijk.

Brigitte Bardot hield van fietsen

Brigitte Bardot werd 91 jaar

Gedicht - Tijd om te zwijgen

Ik vroeg ChatGPT een gedicht te schrijven in de geest en in de stijl van Hugo Claus. Hier volgt wat ik ontving:

Tijd om te zwijgen

Ik heb mijn jeugd begraven
onder natte kranten en dorre monden.
De dag lag open als een dier
dat zijn adem nog niet vertrouwde.

Woorden waren messen,
ik likte ze schoon aan mijn tong.
De liefde kwam te vroeg,
rook naar aarde en naar schuld.

Mijn lichaam leerde bidden
in kamers zonder God,
waar het licht zich schaamde
voor wat wij deden met de nacht.

Ik heb geleerd dat stilte liegt,
dat waarheid schor is
en altijd te luid.
Zelfs nu nog hoor ik haar krassen.

En toch blijf ik spreken,
tegen de muur, tegen mezelf,
alsof taal mij zal redden
van wat ik allang ben geworden.

Mei 2004

Legermuseum Brussel 

Eén van de eerste digitale foto's die ik toen, in 2004, met een Canon Powershot S50 nam. In die beginperiode van de digitale fotografie een camera met 5.0 megapixels. Het toestel doet het nog steeds heel goed.

Bij het wisselen van computer van een desktop naar een laptop verleden jaar, waande ik al mijn foto's verloren want de desktop was compleet gecrasht en onherstelbaar. Maar kijk, enkele dagen geleden ontdekte ik op de laptop een mapje "Galerie" met daarin een massa oude foto's, die ik dus verloren waande. 

Ik heb nu een blog geopend "Pieter's fotoboek" waarin ik die oude foto's ga verzamelen voor het nageslacht. 

Gedicht geschreven door AI

Het gedicht hier net onder werd geschreven door ChatGPT dat ik als opdracht gaf: "Schrijf een gedicht in de stijl van Leonard Nolens".  Kenners zullen het misschien een slecht gedicht vinden, maar ik vind het wel iets hebben, ook al ben ik in het geheel niet vertrouwd met het werk van Nolens.

Gedicht - Ik oefen mij in verdwijnen

 Ik oefen mij in verdwijnen

door mijn naam zacht uit te spreken
tot hij niets meer betekent
dan adem tussen twee stiltes.

Wat ik zeg, staat mij niets toe.
De woorden lopen voor mij uit,
keren zich om,
kijken mij aan alsof ik hun bedenker was.

Elke dag herschrijf ik mijzelf
in zinnen die aarzelen,
alsof waarheid alleen bestaat
bij gratie van correcties.

Ik ben wie ik denk te zijn
tot de taal mij tegenspreekt
en mij leert
hoe voorlopig een mens kan wonen
in zijn eigen stem.

Daarom zwijg ik niet.
Ik blijf proberen.
In elk woord leg ik mij neer
en sta ik weer op,
onaf,
maar hoorbaar.

Palliatieve sedatie

Het is geen nieuw werk en het werd al vaak herdrukt, maar nog steeds actueel: "Palliatieve sedatie" van oncoloog Wim Distelmans. Een ook voor de leek toegankelijke wetenschappelijke benadering van wat palliatieve sedatie is, vaak toegepast, al dan niet met medeweten van de patiënt – de stervende medemens – die het ondergaat.

Hoewel Distelmans in ons land de voorvechter was van het aanvaardbaar maken van euthanasie, is dit zeker geen anti-sedatieboek geworden. Wat na lezing wel duidelijk is: palliatieve sedatie als laatste fase in het stervensproces is veel ingewikkelder dan euthanasie. Een aanrader voor allen die willen weten.

Collage, "Nutriscore"

Het ligt me niet zo, collages maken. Ik bewonder wie er mooie maakt, maar mijn eigen probeersels vind ik niet geslaagd.

De voordelen van elektrisch fietsen

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is elektrisch fietsen (bijna) net zo gezond als van conventioneel fietsen. Bovendien kunnen ook oudere mensen, mensen met overgewicht en chronisch zieken met een e-bike op pad. Wat zijn de voordelen van e-bikes voor je lichamelijke en geestelijke gezondheid?

Hoe intensief is elektrisch fietsen?

De elektrische ondersteuning van de e-bike werkt alleen als je trapt. Maar hoe intensief is elektrisch fietsen dan precies? 

Rijden op een e-bike wordt beschouwd als een lichamelijke activiteit van gemiddelde intensiteit. Studies hebben aangetoond dat je iets meer energie verbruikt wanneer je op een elektrische fiets rijdt dan wanneer je wandelt. Op hellingen of zeer heuvelachtige routes wordt e-biken echter een lichamelijke activiteit met een hoge intensiteit die vergelijkbaar kan zijn met standaard fietsen of joggen bij 6,5 km/u.   

Laagdrempelig, maar met effect

Elektrische fietsen stimuleren regelmatige lichaamsbeweging. Het is de ideale activiteit voor mensen die wat meer zouden willen sporten. Het helpt ook de zittende levensstijl van senioren, mensen met overgewicht, patiënten in remissie en chronisch zieken aan te pakken. Hoewel elektrisch fietsen fysieke inspanning vereist, vermindert het de vermoeidheid en kun je de intensiteit van je inspanning zelf bepalen. De ondersteuning helpt je energie te besparen zodat je langer en verder kunt fietsen. 

Studies hebben ook aangetoond dat elektrisch fietsen gepaard gaat met meer plezier dan traditioneel fietsen of wandelen. Mensen die e-bikes uitprobeerden waren eerder geneigd om de activiteit later nog eens te doen.  

Welke invloed heeft een e-bike op de fysieke en mentale gezondheid?

• Spierverstevigend. Wie fietst op een e-bike traint niet alleen de benen en de billen. Het versterkt diepe spieren en zorgt voor een betere verdeling van vetvrije massa en vetmassa. 
  
• Je verbrandt calorieën. Weliswaar 2 keer minder dan wanneer je zonder ondersteuning fietst, maar het blijft een sportieve activiteit. Je kunt deze calorieverbranding intensiveren door je snelheid en hellingsgraad te verhogen, of door het niveau van de ondersteuning te verlagen.
• Verkleint je risico op diabetes en hart- en vaatziekten. Een recent onderzoek toonde aan dat na een week elektrisch fietsen, matig actieve volwassenen van middelbare leeftijd een betere continue glucoseregulatie en minder centrale arteriële stijfheid hadden. Dit zijn belangrijke markers voor het beperken van het risico op diabetes type 2 en hart- en vaatziekten.
  In een interview met Der Spiegel stelde sportarts Dr. Uwe Tegtbur dat 12 tot 15 km elektrisch fietsen per dag het risico op diabetes type 2 met 40% verminderde, het risico op een hartinfarct met 40% en het risico op kanker met 30%. Door sedentair gedrag te verminderen, zou elektrisch fietsen ook een positieve invloed hebben op cholesterol en dementie. 
• Mentale boost. Het stimuleert de afscheiding van endorfine en dopamine in de hersenen. Deze gelukshormonen hebben een positief effect op het verminderen van stress, angst en het risico op depressie. Verschillende onderzoeken hebben het rijden op een elektrische fiets in verband gebracht met een aanzienlijke verbetering van de geestelijke gezondheid en een algemeen gevoel van welzijn.

Bron: https://www.gezondheid.be/artikel/fietsen/wat-zijn-de-voordelen-van-elektrisch-fietsen-37726

Waarom twee fietsen?

Sinds enige tijd gebruik ik een Dahon niet elektrische plooifiets om "op verplaatsing" te gaan. Dat wil zeggen, ik vouw hem dicht, stop hem in de koffer van de auto en neem hem mee naar waar ik wil gaan fietsen. Dat deed ik inmiddels al rond en in Dinant, Leuven en Kessel-Lo. Het is een lichte fiets die niet te veel weegt om hem te heffen en in de auto te laden.

En dan... hieronder... De Flyer Upstreet 2, een Zwitserse elektrische fiets. Voorzien van een Bosch Performance Line motor (65Nm, 500 Wh). Dat zijn hoge waarden voor een vouwfiets en typisch voor een ontwerp gerealiseerd door ingenieurs die weten hoe het is om in de bergen te fietsen. Maar... Helaas weegt deze machine 27 kg en dat is voor een oude knar zoals ik niet handig te torsen. En daarom dus twee fietsen.

Over de partij DURF

Iemand vroeg me een kort stukje te schrijven over de lokale, Tiense, politieke partij DURF. Dit kwam uit mijn klavier:

DURF is een politieke partij die het karakter heeft van een sekte. Deze partij heeft als eigenschap dat de afzonderlijke leden ofwel slaafse volgelingen met een laag IQ zijn, onwetend over de manier waarop politieke beslissingen op stedelijk gebied tot stand komen, namelijk achter de gesloten deuren van het schepencollege, waar het publiek niet is toegelaten.

Ofwel zijn het leden die tot een elitaire “inner circle” – de vertrouwenskring – behoren en die zich door hun sociale status meer en beter voelen dan hun medemensen en die dat betrekkelijk arrogant uiten.

Het risico bestaat dat uit dergelijke partijen despotisme en op termijn fascisme groeit.

Tot daar deze analyse op Kerstdag 2025, terwijl in Zwitserland de protestantse Kerstmis in de gemeente Jussy werd gecelebreerd.

De dag voor Kerstmis

De dag voor Kerstmis, die zowat de aanloop is naar nieuwjaar. En dan meteen de vraag wat 2026 voor ons – familie, vrienden en wijzelf – zal worden. Niemand heeft een glazen bol en van niks ben je zeker. Ja, R. en ik hebben plannen. Wellicht in mei een tochtje naar een mooi plekje ergens op deze wereld maar niet te ver. Je mag dromen, maar beseffen dat de realiteit heel anders kan zijn.

Ik moet vaak denken aan Marc Soens, die me als arts fysische geneeskunde, zegde dat hij tot zijn 70^ste wilde blijven werken. Hij was een vriend en een klant van me en was toen iets over de 60. Ik antwoordde hem: “Marc, allemaal goed en wel, maar we weten niet eens of we wel de 70 jaar gaan halen.” Hij zei: “Ik ben fysisch jong en in vorm, biologisch gesproken ben ik jonger dan mijn leeftijd.”

Een tijd later ontwikkelde Marc een acute medische complicatie, kwam op de spoedafdeling van AZ Sint-Jan in Brugge terecht en overleed er diezelfde nacht. Hij was 64 jaar. Dat was in 2018. Ik blijf me dat gesprek herinneren en vaak voor de geest halen.

Een melancholische nostalgie overvalt me

Er was een tijd... O, zo lang geleden... De tijd dat kerstavond sprookjesachtig was. Buiten was het donker, ijspegels aan de dakgoot, koud, sterren aan de hemel. Binnen was het warm, de stoof brandde. We hadden het niet breed en toch toverde moeder wat lekkers op tafel. We mochten zo lang opblijven als we wilden en babbelen aan tafel. We kregen een glaasje zoete Muscat de Samos. Een stukje gateau. En er bleef nog meer dan genoeg over van alles om op Kerstdag opnieuw dat gevoel van vrolijke eensgezindheid mee te maken bij het proeven en smekkelen.

Die kerstavonden mis ik. Naargelang de tijd verstreek, vervaagde veel. Het sprookje dat je als kind intens beleefde werd een herinnering als zovele. Morgen is het opnieuw kerstavond. Mijn 74ste kerstavond. Het zal gezellig en vredevol zijn, zeker, maar niet meer zoals toen ik dat jongentje van een jaar of tien was...

De webwinkel wint

Gisteren een wandeling langs de handelskern van Tienen. Bedroevend weinig shoppende mensen op enkele dagen van Kerstmis. De pakjes onder de kerstboom komen vanuit de webwinkel, niet meer uit de fysieke winkel. Zie het krantenartikel vandaag over de drukte in de afhaalpunten.

Opvallend ook: voordien leegstand in de Leuvensestraat, de Gilainstraat en massaal in de Beauduinstraat. Nu komt echter opvallende leegstand in beeld in de Nieuwstraat-Hennemarkt.

Non-binair

Als de extreemrechtse clown niet méér schreef dan wat in dit persbericht wordt weergegeven, zal de klacht vermoedelijk geseponeerd worden. Van Langenhove zet niet aan tot haat door te kennen te geven dat hij het begrip non-binair verwerpt.

Ik aanvaard evenmin dat mensen zich noch man noch vrouw bekennen en uitsluitend op grond daarvan eisen dat ons taalgebruik wordt aangepast. 

Zet ik door deze mededeling mensen tot haat aan?

 
 

Dokter Miklos Nyiszli, assistent van Mengele

Dit boek zou op de leeslijst moeten opgenomen worden in alle scholen zodat jongeren begrijpen hoe Joden massaal vermoord werden omdat ze waren wie ze waren, namelijk Joden.

Ik werd stil bij het lezen van het relaas geschreven door de arts, Miklos Nyiszli, die de crematoria van Auschwitz iedere dag zag functioneren en die door de arts-oorlogsmisdadiger Josef Mengele verplicht werd een rol te spelen in het pseudo-wetenschappelijk onderzoekswerk van deze laatste. Nyisli moest als patholoog de lichamen van gedode gevangenen onderzoeken die Mengele hem aanwees. Mannen, vrouwen, kinderen.

Geen aangename lectuur, integendeel. Op sommige pagina's grijpt de getuigenis van Nyiszli je naar de keel en besef je dat de mens het intens goede maar evenzeer het meest slechte zijn medemens aandoet. 

"Assistent van Mengele", Miklos Nyiszli, uitgeverij Verbum, ISBN 978-90-74274-54-8. Ik bestelde het boek bij Standaard Boekhandel.

Eerste dag van de winter

Ik had er niet aan gedacht tot R. opmerkte dat het vandaag 21 december en dus de eerste dag van de winter is. Veel winter hebben we nog niet gehad dit jaar. Het weer was tot nog toe warm voor de tijd van het jaar, 12 graden of zo. Best voor mij. Aangenaam fiets- en wandelweer. Hoewel er in vele steden aardige kerstmarkten worden gehouden – in Tienen een flop naar mijn smaak – doet weinig aan de koude, romantische kerstsfeer van enkele decennia geleden denken.

Tienen - Als de heibel voorbij is

Door de belastingsverhogingen die de lokale partij DURF o.l.v. tv-professor J.Holslag er door duwde, staat het deel inwoners dat de politiek een beetje volgt, op zijn achterste poten. Een bekende proteststem M.S. richtte zelfs een FB-groep op met als enig doel DURF aan te vallen. Een privé-oppositiegroep als het ware, ook al is M.S. voor zover ik weet van geen enkele partij lid. 

Inmiddels hebben meerdere inwoners bij het Bestuur Binnenlandse Zaken een klacht ingediend tegen de stadstaks, die slechts één van de nieuwe belastingen is. Daarnaast werden de opcentiemen ineens met 13% verhoogd (van 7,6% naar 8,6%) en komt er een soort oppervlaktetaks voor bedrijven. 

Als de heibel gaat liggen wordt het weer rustig in Tienen. Hoewel Holslag hier werk genoeg heeft als burgemeester, zat hij voorbije vrijdag weer in de VRT-studio voor De Afspraak op Vrijdag waar zijn inbreng minimaal was.